Ik heb van mijn zesde tot mijn twaalfde levensjaar een geheim meegedragen. Ik had namelijk een doodzonde begaan en durfde dat zelfs niet aan mijn biechtvader te vertellen. Het gebeurde toen mijn ouders op vakantie gingen naar Lourdes samen met mijn twee grootmoeders en mijn oudere broer en zus. Ik had ook mee gemogen, maar bleef liever spelen met mijn jongere broer en zusjes. De zus van oma: tante Sis was niet katholiek. Toch stuurde ze braaf mij en mijn broertje op zondagmorgen, na een lekker ontbijtje, naar de heilige mis. Ik had net mijn eerste communie gedaan dus trots ging ik ter communie. Niet lang daarna realiseerde ik me dat ik had geleerd dat je nuchter moest zijn als je ter communie ging. Ik had een doodzonde begaan! Dat was duidelijk. Jaren heb ik dit feit als een zondares meegedragen. Het zal mij mede gevormd hebben, maar hoe weet ik niet. Uiteindelijk heb ik op een moment van grote angst het geheim aan mijn vader verteld. Hij zei dat het helemaal niet erg was en daarmee was het geheim voorbij.